Homo in de Biblebelt

Ineke de Jong | 28 mei 2022

Er komt een nieuw boek aan! Samen met Christine Stam interviewde ik dertien homo’s die uit de kast kwamen, maar in de kerk bleven. Welkom op ons mini-symposium.

Meer info over het boek kan je vinden op de site van Uitgeverij Brevier.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post16

Vakantie

Ineke de Jong | 3 augustus 2019

De zomervakantie is hier in volle gang. Alle ruimte voor boetseren met chamotteklei en tekenen met de Stabilo Woody kleurpotloden. Die kunnen zelfs op het raam! De vensterbank heb ik leeggehaald, zodat het raam één groot atelier is.

Nu lijkt het misschien alsof ik zelf heel actief met de kinderen bezig ben. Uhm... eigenlijk niet. Vlak voor de vakantie heb ik de spullen besteld via www.heutinkvoorthuis.nl. Daarna heb ik de potloden neergelegd en in twee minuten tijd laten zien hoe de klei werkt. Meer niet. De kinderen pakken de spullen uit zichzelf. Er is inmiddels uren mee gespeeld.

Het is nu natuurlijk wachten tot het moment dat mama eindelijk ook mee gaat doen. Dan is het echt vakantie.

P.S. Zie voor meer informatie over boetseerklei de tips op mijn website: Knutsel- en tekenspullen voor kinderen

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post15

Creatieve vluchtelingen

Ineke de Jong | 18 juli 2019

Vlak voor de zomervakantie organiseert stichting Sihva traditiegetrouw een vluchtelingenfeest: een maaltijd waarbij (voormalige) vluchtelingen uitgenodigd worden. ’s Avonds wordt er gezorgd voor een creatieve activiteit. Mijn enige rol was het zorgen voor verf, gipsvormpjes, foam-klei, kraaltjes en glitters. Alles met hartjes en glitters is favoriet. Maar wat ze vervolgens met deze bling-bling materialen doen bedenken de dames het liefste zelf. Terwijl Nederlandse vrouwen vaak de inspiratie van een voorbeeldwerkje nodig hebben, hebben zij daar geen behoefte aan. ‘Wij zijn koppig en eigenwijs,’ reageert een van hen.

Achteraf vraag ik me af hoe het komt dat Nederlandse vrouwen en kinderen vaak aarzelend blijven rondkijken als er geen voorbeeld is om na te kunnen maken. Zit die angst om zelf iets te bedenken in de genen of in de cultuur? Het kan blijkbaar anders. En wat te denken van dingen die not done zijn. Heb je weleens meerdere Nederlandse jongens tegelijk hartjes en strikjes zien versieren? Met glitters erop? Verschillende grote, stoere jongens schoven spontaan bij deze damesactiviteit aan. Waarom ook niet? Gezellig hoor.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post14

Bij ons in de biblebelt

Ineke de Jong | 5 juli 2019

Als echte dochters van de biblebelt bezochten Marieke en ik gisteren de opening van de nieuwe tentoonstelling Bij ons in de biblebelt in museum Catharijneconvent. Tijdens de voorbereidingen ging Tanja Kootte met haar team grondig en zorgvuldig te werk. Wat zijn er veel gesprekken gevoerd en bezoeken afgelegd om de vinger achter de refo-cultuur te krijgen. Als ik eerlijk ben is dit het waar ik het meeste mijn zondagse hoedje voor afneem.

Het resultaat is de moeite waard. Geen stereotype clichés, maar echte binnenkijkers. Herkenbaar voor insiders (ik krijg de kriebels als ik de piekfijne interieurs van pasgetrouwde stellen zie), verrassend voor outsiders. En daarom een aanrader voor iedereen die weleens meer wil weten over zijn buurman zonder in eindeloze discussies over zondagsrust en Nashvilleverklaringen te belanden.

Het boegbeeld van de tentoonstelling is een vriendelijke oude dame uit Dordrecht, gefotografeerd door Sjaak Verboom in de serie zaterdag-zondag. Hij portretteerde vrouwen van allerlei leeftijden in hun doordeweekse en zondagse kleding. Verder is er kunst van Samuël Otten, Liesbeth Labeur, Martin de Heer, Tijs Huisman, Bert Bosch, Martijn Duifhuizen, Piet den Hertog, Jan den Ouden en enkele anderen te zien. Een heuse mix van insiders en halve outsiders.

Rondom de tentoonstelling is een uitgebreid activiteitenprogramma opgesteld. Daarin zitten veel verdiepende lezingen door wetenschappers die aangesloten zijn bij het Dutch Biblebelt Netwerk. Voor als je echt het naadje van de kous wilt weten over reformatorische jeugdcultuur, gereformeerde heiligen en man-vrouwverhoudingen.

Verder lezen?

• www.catharijneconvent.nl/activiteiten
• ‘Bij ons in de Biblebelt’ toont robuust, nieuw soort calvinisme

Beeld: Uit de serie Zaterdag/zondag, foto Sjaak Verboom (museum Catharijneconvent Utrecht)

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post13

Oorlog in Alblasserdam

Ineke de Jong | 10 mei 2019

Hoe breng je geschiedenis tot leven? Laat basisschoolkinderen het oorlogsmonument adopteren en betrek ze bij de dodenherdenking. Geef ze bevlogen leerkrachten die een verhaal laten schrijven. Neem ze mee met een boeiende rondleiding door de historische kring. En geef ze een lesbrief die als een schat mee naar hu is wordt genomen. Dit maakte een blijvende indruk.

Op zaterdag 11 mei 1940 werd Alblasserdam vier keer gebombardeerd. Er vielen doden en het dorp lag in puin. Morgen is het opnieuw zaterdag 11 mei. Om 10 uur vertrekt er vanaf het Cortgene een bombardementswandeling onder leiding van de leden van de historische kring. Misschien schijnt net als toen de zon. Hopelijk leven we nog lang in vrede.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post12

Scherven - Marieke van Meijeren

Ineke de Jong | 3 april 2019

Er zijn mensen die uit scherven - letterlijk en figuurlijk - iets moois kunnen maken. Zo iemand is Marieke van Meijeren. De vaas maakte ze tijdens een paar zwarte dagen. Sindsdien vangt hij elke dag het zonlicht in mijn kamer.

Ik volg al een tijdje een cursus over kindertekeningen. Daarin gaat het onder andere over de symbolen die kinderen gebruiken. Een van de opdrachten is het tekenen van een voorwerp dat (voor mij) symbolische waarde heeft. Deze vaas dus. Marieke maakt van scherven licht en danst zelfs op de puinhopen.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post11

Lesgeven over kunst. Hoe doe je dat?

Ineke de Jong | 28 maart 2019

Onderwijsassistenten zijn de doeners in de school. Met hen dacht ik na over de vraag hoe je een goede les over kunst kunt geven. Op internet vind je honderden werkjes waarin leerlingen een schilderij á la Mondriaan maken. Word jij als juf of meester blij van zulke kunstprojecten? Of kies je deze werkjes omdat je niet weet wat je anders met je klas kunt doen in de projectweek over kunst?

Een van de manieren om een leuke les te geven is een kunstwerk te kiezen dat bij de interesses van je klas past. Gun jezelf de tijd om op ideetjes te komen. Ga daarna pas op zoek naar een kunstwerk. Waarom zou je een oud schilderij met nuffige dames nemen als je ook een interessant gebouw in de omgeving van de school kunt bekijken? Zeker als je een stel kinderen in je groep hebt dat techniek en bouwen interessant vindt. Hoe zaten bijvoorbeeld de gebouwen van Gerrit Rietveld en Cor van Eesteren in elkaar? Wat was er zo anders aan hun manier van bouwen? Welke opdrachten kun je erbij bedenken?

Bij een kunstles hoef je niet altijd een beeldende opdracht te geven. Er zijn allerlei spelletjes en kijkopdrachten om met kinderen op een speelse manier naar een kunstwerk te kijken. Je kunt zelfs je hele les in een spelvorm gieten. Toen de toekomstige jufs dat ontdekten, kregen ze er plezier in. Dat is belangrijk. De mooiste kunst-lessen zijn de lessen waarbij je zelf voorpret hebt. Dat zijn de lessen waar ook de kinderen het meeste plezier in hebben. Spelen is voor kinderen leren.

Ben je zelf op zoek naar adviezen en tips? Neem dan gerust contact met me op.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post9

Elfjesland

Ineke de Jong | 20 maart 2019

‘Teken een figuur uit een sprookje of een mythe’ luidde de opdracht. Om eerlijk te zijn ben ik volledig zonder sprookjes opgegroeid en de Bijbel zien als mythe gaat me duizend mijlslaarzen te ver. De eerste keer dat ik kennismaakte met sprookjes was tijdens het lezen van ‘De kleine Johannes’. Ik pakte het boek – nu twintig jaar later - uit de kast en begon te lezen. Johannes wordt door een elfje meegenomen en ontmoet in een konijnenhol de koning. Na een paar bladzijden voelde ik hetzelfde heimwee als toen. Wat zou ik graag een elfje zijn, bevriend met de natuur. Niet veel later bleek er een elfje achterop mijn fiets te zitten...

Elk jaar volgen onze kinderen met toegewijde aandacht de broedende zwanen in het dorp. In maart verschijnt het ene na het andere nest op de vertrouwde plekjes. ‘Mama, ik wou dat de koning van de zwanen naar me toe zou komen en dat hij zou zeggen dat ik hun beste vriend was. En dat ik dicht bij alle zwanen mocht komen en ook bij hun nest. En dat ik hun jonge zwaantjes zou mogen aaien en met ze kon spelen. Want ik vind zwanen zulke mooie dieren.’ Het laatste kwam er met een verzuchting uit.

Zolang ze de toezegging van koning Zwaan nog niet heeft, houdt Marieke veilig afstand. Ik sta ook weer met beide benen op de grond. Over elfjes dromen lukt me wel. Maar dromen tekenen is lastig. ‘Deze lukt alweer niet’ mopper ik. (Zeventien jaar heb ik niets getekend. Dan is het honderd reuzenstappen te ver om al bij de eerste stapjes een Rembrandt te willen zijn.) Waarop mijn dochter met haar heldere blauwe ogen reageert. ‘Je lijkt wel op mij. Dat zeg ik ook altijd en dan zeg je dat ik gewoon verder moet gaan.’ Een wijze les uit Elfjesland.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post8

Tekenmuur Marieke

Ineke de Jong | 10 januari 2019

Drie jaar geleden was onze jongste dochter 4. Er kwamen twee vriendjes uit haar klas spelen. Ze konden nogal wat kattenkwaad uithalen. Maar die middag waren ze heerlijk rustig.

Een uurtje later keek onze oudste dochter naar buiten. 'Mam, er ligt allemaal behang in de tuin.' Nee he! Boos zei ik dat Marieke pas nieuw behang zou krijgen als ze er groot genoeg voor was....

Er was nog iets waar ze in uitblonk.... tekenen op de nieuwe keuken, de douchemuur, de kast, de net geschilderde muur en ga zo nog maar even door. In het boek 'Luie ouders hebben gelijk' van Tom Hodgkinson staat de briljante tip om kinderen te laten tekenen op het behang. Vanaf dat moment mocht Marieke op de muren van haar kamer tekenen. We hebben nooit meer last gehad van nieuwe tekeningen op onze eigen nieuwe meubels elders in huis 😃.

Inmiddels is Marieke toch echt groot genoeg voor nieuw behang. Kerstvakantie. Klusvakantie. Dag lieve tekenmuur! Vanaf nu blijf je stralend wit!!

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post7

Teus van Kooten in Landvast Alblasserdam

Ineke de Jong | 22 december 2018

Als je in de buurt van cultureel centrum Landvast in Alblasserdam bent, is het de moeite om er even binnen te lopen. In de gang op de eerste verdieping hangen ruim honderd schilderijen en schilderijtjes van Teus van Kooten. Teus van Kooten is van het slag kunstenaar dat zichzelf steeds maar blijft ontwikkelen en verrassen. Dat experimentele, samen met zijn gevoel voor kleur en zijn vastberadenheid om als kunstenaar door te gaan maken hem en zijn werk boeiend. Net als iedere kijker, vind ik het ene schilderij heel mooi, terwijl het een ander schilderij me wat minder aanspreekt. Dat hoort ook een beetje bij zijn werk. Hij is niet op één stijl of thema vast te pinnen.

Teus van Kooten heeft zijn atelier in de oude Beukelmanschool. Hij geeft les via het programma Kunstkanjers en aan de volksuniversiteit in Papendrecht. Zijn gevoelsmatige manier van werken staat dicht bij de belevingswereld van kinderen. Daarom lijkt het me voor hen geweldig om van hem les te krijgen. Ik beloof mezelf dat ik vanaf nu het cursusaanbod beter in de gaten houden. Dat is alvast één goed voornemen voor 2019! Wie weet zitten mijn kinderen volgend jaar heerlijk te schilderen in het oude kleuterlokaal.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post6

Het Maritiem Museum en het hart van Rotterdam

Ineke de Jong | 29 november 2018

De kinderen hebben een lesvrije dag. We zitten in de waterbus naar Rotterdam om te winkelen en een kijkje te nemen in het Maritiem Museum. Maar ook onderweg is er al genoeg te beleven. Ter hoogte van Krimpen aan den IJssel roept Marieke (7): ‘Mam, kijk eens, wat is dat?’ ‘O, dat is de ark van Noach.’ Het levert natuurlijk de vraag op of het echt de ark van Noach is. Ja en nee. Even later wijst Anna (10) naar de bijzondere flats die ze ziet. ‘Dat klopt,’ reageer ik. Rotterdam is in de oorlog voor een groot deel platgebombardeerd. Daardoor kwam er veel ruimte vrij voor nieuwe gebouwen. Rotterdam is beroemd om zijn bijzondere bouwkunst. Ik vind het leuk om naar te kijken.’

Het eindpunt van de waterbus is de Erasmusbrug. Als je de weg over de brug volgt kom je na een kwartier vanzelf langs het Maritiem Museum, maar ook voorbij de koopgoot, het centrum van winkelend Rotterdam. In de winkels is het nu heerlijk rustig. We kunnen snel naar het Maritiem Museum.

Het is zo’n koude gure dag waarop het nauwelijks licht wordt. Zo’n dag dat je ervoor kiest om binnen te blijven en de schepen buiten voor gezien te houden. We volgen de route in het museum. Aan het einde van de eerste gang kijk je door een groot raam uit op ‘De verwoeste stad’ van Zadkine, dat indrukwekkende beeld van een man zonder hart.

Daarna belandden we bij de tentoonstelling ‘Off the Shore’. Je maakt er op een spectaculaire manier kennis met de olieboorplatforms op zee. Je kunt er negen opdrachten uitvoeren als beginner of als expert. Er zit volop uitdaging in voor grotere kinderen. Anna vond het fantastisch. Voor Marieke waren de opdrachten meestal te moeilijk, waardoor ze steeds te horen kreeg dat ze beter haar best moest doen. Van pure frustratie stopte ze ermee. Tot haar schrik verlieten we het olieboorplatform via een lift die je eerst 300 meter onder zee bracht.

Om haar geduld niet teveel op de proef te stellen, lopen we in sneltreinvaart door naar de wereld van Professor Plons. Daar kunnen kinderen scheepslading scannen en lading lossen of lekkere vissen vangen in het oude scheepswrak en kokkerellen in de kombuis. Ze willen nog lang niet weg.

Maar ik verveel me. Ik kijk uit over de oude schepen en vraag me af of we soms iets gemist hebben. Ik pak mijn telefoon en bekijk de website van het museum. Een van de hoogtepunten is Annigje uit 1908. Op deze turfschuit leefde een gezin met zes kinderen. Daar wil ik toch echt nog even naar toe. Tien minuten later klimmen we via een smal trappetje de schuit in. Een vrijwilliger laat een foto met twee kinderen zien. Ze hebben een band over hun borst die vastzit aan het schip. Het was hun werk om de turfschuit te trekken, want kinderen waren goedkopere krachten dan paarden.

Al pratend vertrekken we even later naar de waterbus. Geen leerplicht, geen Arbo, geen lesvrije dagen, geen vrije tijd, geen eigen slaapkamer, geen goede maaltijden, geen zakgeld, geen huiswerk. Ik moet Anna en Marieke beloven om nog een keer terug te gaan. Als ze nog een keer vrij hebben, bezoeken we de andere schepen en …Professor Plons. Ik neem dan wel een handwerkje mee.

Terwijl Marieke opnieuw op de uitkijk staat om de ark te spotten, blijf ik het bizar vinden hoe dicht armoede en rijkdom bij elkaar liggen: de koopgoot en het beeld van de verwoeste stad, ons leventje en het leven op een turfschuit nog geen honderd jaar geleden, rijken in Nederland en kinderen die nog steeds onder de armoedegrens leven. Thuis haal ik Rozemarijntje en de zwarte jongen van W.G. van der Hulst onder het stof vandaan. Nostalgie of niet.

Foto’s Maritiem Museum: Maritiem Museum (Fred Ernst, Theo de Man, Marco de Swart).

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post5

De Gouden Speldtrilogie (Martine Jonker) - een betekenisvol cadeau voor kinderen.

Ineke de Jong | 13 december 2018

Een jaar geleden hoorde ik voor het eerst van de Gouden Speld-trilogie van Martine Jonker. Ik reserveerde het eerste deel in de bibliotheek voor mijn dochter van negen. In David & Mirjam maak je door de ogen van een twaalfjarige de tijd mee dat Jezus op aarde was. Martine Jonker verweeft dit met een spannend avontuur. De hoofdpersoon raakt betrokken bij een overval en komt terecht in een Romeinse gevangenis. Als je zoveel op je kerfstok hebt, durf je dan nog te vragen of Jezus je doodzieke broertje wil genezen?

Toen onze dochter van negen het boek uit had vroeg ze verlangend of Martine Jonker nog meer van zulke boeken geschreven had. Dus leenden we ook het deel over Ruben & Claudia bij de bibliotheek. Zij leefden in Rome in de tijd van de eerste christenen en maakten de christenvervolging mee.

Helaas was het derde deel nog niet uit. Bijna elke week vroeg Anna wel of het boek er al was. Vlak voor haar verjaardag kwam het derde deel over Marcus & Susanna uit. Ze telde haar geld en vertrok naar de boekhandel. Daar lag hij: de trilogie met alle drie de delen in één band voor maar vijftien euro. Stralend kwam ze thuis.

‘Mama, wil je de boeken alsjeblieft ook lezen?’ Dat heb ik gedaan en ik kan het iedereen aanraden. Het zijn mooie, leuke boeken om te lezen en ze geven veel aanknopingspunten om met je kind over het geloof te praten. Daarom zijn ze ook waardevol om aan kinderen in de klas of thuis voor te lezen. Als je dus op zoek bent naar een mooi (kerst)geschenk…? Mijn gouden tip is de Gouden Speld-trilogie.

Hierbij een link naar de website christelijke kinderboeken met een uitgebreide recensie.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post4

Het boek is te koop en het studiemateriaal bij het boek is online

Ineke de Jong | 25 mei 2018

Vanaf vandaag is Een mier op je bord. Kinderen leren wat mooi is te koop bij onder andere uitgeverij De Banier. Het boek is ook als E-book verkrijgbaar.

Ook het studiemateriaal bij het boek is vandaag op mijn site geplaatst.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post3

Geïnspireerd door kunstenaar Martijn Koomen

Ineke de Jong | april 2018

Nog een maandje en dan komt het boek ‘Een mier op je bord’ uit. De titel van het boek is geïnspireerd op het werk van beelden kunstenaar Martijn Koomen. Vier jaar geleden bezochten we met ons gezin de tentoonstelling Hand Made – lang leve het ambacht in museum Boijmans – van Beuningen in Rotterdam. Daar was een serie borden te zien waarop routes weergegeven waren die mieren gelopen hadden. Samen met de kinderen heb ik een hele tijd bij deze borden staan kijken.

Deze kunstwerken vond ik zo mooi dat ik er aan moest denken toen ik mijn eigen boek aan het schrijven was. Martijn Koomen heeft nog meer kunstwerken gemaakt waarin een nauwe relatie tussen de kunstenaar en de natuur naar voren komt. Ik vind het boeiend hoe hij met eindeloos geduld de natuur registreert en verwerkt in zijn beelden. Zie voor zijn werk www.martijnkoomen.com.

ant made from martijn koomen on Vimeo.

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post2

Online!

Ineke de Jong | april 2018

Hallo!

In april 2018 is deze website online gegaan. Hij wordt met veel passie gebouwd door Barend de Jong. De komende weken en maanden plaatsen we steeds nieuwe informatie op de site.

Groetjes,

Ineke (en Barend)

Bericht delen? Gebruik deze link: http://inekedejong.nu/blog.htm#post1